تبلیغات
محمد آذر حزین
- توضیحات
- نمایش از جمعه, 12 تیر 1394 12:59
- نوشته شده توسط Super User
- دسته: Joomla 2.5
- بازدید: 50544
محمد آذر حزین ( Mohammad Azar Hazin )
( میکائیل گیل فر Micael Gilfar )
محمد آذر حزین , ستاره مشتزنی ایران ( وزن 71 کیلوگرم ) فرزند شایسته بندر انزلی قهرمان آسیا و نیز موفق ترین بوکسور ایران در المپیک مونترال ......
بیوگرافی
محمد آذر حزین متولد هجدهم دی 1330 ( بندر انزلی ) دارای دو خواهر و دو برادر - ورزش را بسیار زود آغاز و تا چشم میگشاید توپ فوتبال را زیر پای خویش میبیند هم دوره شدن در دبیرستان فردوسی با نام آوران فوتبال بندر, همانند غفور جهانی - علی نیاکانی - عزیز اسپندار - قاسم سلطانزادی - نصرت ایراندوست و میخائیل پطروسیان ( جملگی از ستارگان فوتبال انزلی و تیم ملوان ) بخشی اعظم دوران نوجوانی اش را تشکیل میدهد .
استاد بهمن صالح نیا که حق بزرگی بر گردن ورزش انزلی بویژه فوتبال دارد , نخستین مربی ورزشی محمد آذر حزین است بهمن صالح نیا که به پدر فوتبال انزلی شهرت دارد سالها در جهت پرورش استعداد های جوان شهرش کوشید تیم فوتبال ملوان و ستارگانش در دهه 50 تا میانه های دهه 70 جملگی شاگردان او هستند
ابتدا به مدت سه سال در محلات و دبیرستان به فوتبال میپردازد همان روزهاست که او الگوی ورزشی اش را می یابد شناگر ممتاز تاریخ ورزش , فرزند شایسته دیگر انزلی , حیدر شنجانی الگوی وقت جوانان انزلی بشمار می آمد چرا که در ایران بی رقیب و از بر گزیدگان کاروان ورزشی , جهت اعزام به المپیک توکیو ....
همانروزهاست که آذر حزین جوان آرزو دارد که روزی همانند قهرمان شهرش پای به میعادگاه المپیک گذارده و افتخار آفرین شهر و کشورش باشد تصاویر حیدر شنجانی که در مطبوعات چاپ میشد و احترامی که اهالی انزلی به شناگر سرشناس ایران میگذاشتند همه موجب تشویق و تمایل بیشتر او و پرداختن جدی تر به وروزش و فعالیتهای ورزشی میشد .
مشتزنی :
مشتزنی را در تهران آغاز میکند .... دورانی که برای عضویت در نیروی هوایی ارتش به تهران می آید چرا که می باید بفکر آینده اش نیز باشد ... در تهران یوسف ریماض ( همشهری اش ) که خود مشتزنی چیره دست بود , وقتی علاقه اش را میبیند , او را به قاسم رسائلی ( مربی سرشناس بوکس تهران ) معرفی میکند ... سال 1350 محمد آذر حزین برای بار نخست , به صورت حرفه ای تحت تعالیم یک مربی توانمند ( رسائلی ) قرار گرفته تا الفبای مشتزنی را بیاموزد تنها سه ماه میگذرد که استاد از پیشرفت شاگرد جدیدش بوجد می آید سپس او را در تورنمنت نیروهای مسلح بمیدان میفرستد تا نخستین عنوان ورزشی اش ( نائب قهرمانی نیروهای مسلح ) را کسب کند آذر حزین کلیه حریفان را مغلوب نمود و در روز فینال برابر سهراب وکیل منفرد , که سه ماه ونیم پیش , قهرمان 57 کیلوگرم آسیا شده بود , قرار میگیرد
آن روزها وزن سهراب وکیل منفرد چیزی بین 63-60 کیلوگرم بود اما بجهت نیاز تیمی , او در وزن 67 کیلوگرم بمیدان آمد ..... همگان تصور داشتن بجهت کم تجربه بودن محمد آذر حزین , او براحتی میدان را واگذار و حتی شاید ناک اوت شود . اما بکسور جوان طی سه راند مقاومت چشمگیری نشان و در پایان یک مبارزه نزدیک بعنوان نائب قهرمانی مسابقات , بسنده میکند . این نخستین عنوان محمد آذر حزین در رشته مشتزنی بشمار می آید .
* تیم مشتزنی نیروی هوایی - مسابقات قهرمانی ارتش ( 1350 ) محمد آذر حزین ( فرد سوم ردیف نشسته از چپ در حالیکه بیش از چهار ماه از شروع فعالیتش در رشته بکس نمیگذشت او بوکسور 67 کیلو تیم بود . سمت راست او دیگر قهرمان نامی مشتزنی ایران جبار فعلی و همچنان مربی تیم قاسم رسائلی ( فرد اول ردیف ایستاده از راست ) حضور دارند . از این جمع سه تن در سالهای بعد حضور در تیم ملی ایران را تجربه میکنند سعید بشیری ( فرد نخست نشسته از راست ) بکسور شایسته وزن 48 کیلوگرم و نماینده ایران در المپیک مونترال سومین فردی است که بعضویت تیم ملی در می آید .
متاسفانه بروز یک اختلاف میان درجه داران و افسران نیروی هوایی ( پس از ده ماه ) منجر به جدایی زود هنگامش از خدمت در نیروی هوایی شد .... یک اتفاق ناخواسته او را به ترک تهران متقاعد ساخت تا خیلی زود به زادگاه خویش بازگردد ....
قهرمان ایران 1351
محمد آذر حزین در بازگشت به زاد گاهش , به استخدام اداره کشتیرانی در می آید و همزمان نیز فعالیت های ورزشی را در انزلی , پی میگیرد آنچنان که در مسابقات قهرمانی ایران نماینده تیم گیلان است و از قضا برابر نماینده تهران یوسف ریماض ( فردی که معرف او به قاسم رسائلی بود ) قرار و بر او پیروز میشود .... روند پیروزی های محمد آذر حزین تا فینال ادامه دارد و در نهایت موفق میشود قهرمان بکس دسته 71 کیلوگرم ایران گردد .
* بازیهای اسیایی تهران و تصمیمی ناعادلانه ژوری .....
شهریور ماه 1353 هفتمین دوره بازیهای آسیایی بمیزبانی تهران برگذار میشود اما تیم مشتزنی ایران جهت گزینش افراد راهی طولانی در پیش دارد ابتدا مسابقات انتخابی و سپس اردوی رومانی ..... محمد اذر حزین فاتح مسابقات انتخابی است و باطبع می باید بعنوان نماینده وزن خود راهی اردوی رومانی شود .... اما او به صلاحدید کادر فنی بهمراه چند بکسور دیگر از جمله عبدالرضا انصاری در تهران می ماند تا زیر نظر کوچار ( مربی خارجی تیم ملی ) تمریناتش را پی بگیرد
در بازگشت تیم از اردوی رومانی با نظر مربیان وقت , میان محمد آذر حزین و شریف دلارام یک دیدار انتخابی برگذار تا تکلیف نماینده ایران در بازیهای اسیایی تهران مشخص گردد ..... نتیجه این مبارزه پیروزی قاطع محمد آذر حزین است اما علیرغم نتیجه حاصل و تلاشهای مربی رومانیایی ولادار جهت انتخاب آذرحزین , یک جلسه با حضور هیئت ژوری برگذار و با رایی نچندان عادلانه زنده یاد شریف دلارام برگزیده و محمد آذر حزین علیرغم همه شایستگی هایش از یک تورنمنت بزرگ که اتفاقا ایران نیز میزبان و احتمال کسب مدال بسیار بود , محروم گردد عدم حضور مربی اصلی محمد اذر حزین در اردوی تهران و نداشتن حامی در هیئت ژوری , از مهمترین عوامل این تصمیم غیر منصفانه بود .....
( توضیح : زنده یاد شریف دلارام بکسور وزن 67 کیلو تیم ملی بود اما بجهت حضور درخشان در تورنمنت رومانی مربیان وقت او را کاندید حضور در وزن 71 کیلوگرم معرفی می کنند )
المپیک مونترال 1976
* آوردگاه المپیک و حضور در میان بهترینهای جهان منتهای آرزوی هر ورزشکاریست ... شانس حضور در با شکوه ترین واقعه ورزشی بندرت نصیب چهره های ورزشی ایران میشد چه بسیار بزرگانی که علیرغم شایستگی های بسیار راهی به آن نیافتند ... اما فرزند شایسته بندرانزلی این فرصت را بدست آورد که یکی از اعضای کاروان نود نفری ایران , در المپیک با شکوه مونترال باشد .
البته او با شایستگی بسیار , موفق به کسب سهمیه ورودی شد , چرا که اعضای تیم ملی می بایست ابتدا در مسابقات انتخابی شرکت و با کسب عنوان قهرمانی در میان مدعیان بسیار آنگاه با حضور در رومانی و کسب نتیجه ای مناسب , راه خود را به سوی المپیک هموار نمایند .... محمد آذر حزین اما در اوج است او در رقابتهای انتخابی وزن 71 کیلوگرم بر کلیه حریفان خویش , از جمله کاپیتان تیم ملی - زنده یاد علی بحری - برتری یافته و بعنوان یکی از شش بکسور تیم ملی به اردوی رومانی اعزام میشود ...
لازم به ذکر است که رومانی از کشورهای صاحب سبک در مشتزنی بشمار می آید و علاوه بر آن , آنان نیز در صدد کسب آمادگی نفراتشان جهت حضور در المپیک مونترال بودند از این رو با تمام قوا و با نفرات اصلی بدیدار رقبایشان می آمدند محمد آذر حزین در رومانی چهار بار پای به رینگ گذارد و با شرایط آرمانی و امادگی بسیار بدنی , سه پیروزی و یک تساوی بدست اورد بویژه برتری او در شب سوم بر ملیپوش 71 کیلو رومانی بسیار غرور انگیز بود که جایزه بهترین بوکسور, شب مربوطه را نیز , برایش بهمراه دارد ...
با اینکه محمد آذر حزین قهرمان مسابقات انتخابی وزن 71 کیلوگرم شده بود اما برای مسئولان , گذشتن از نام کاپیتان بحری بسیار دشوار بود بهمین سبب فدراسیون هر دو را ( بحری و آذر حزین ) راهی رومانی میکند تا تکلیف وزن 71 کیلو گرم در بخارست مشخص گردد اما برتری بی چون و چرای محمد آذر حزین جای هیچ شک و شبه را برای مربیان در باب نماینده وزن 71 کیلوگرم باقی نگذاشت و کاپیتان نیز لاجرم به یک وزن پایینتر آمد ( البته لازم به یاد آوری است که وزن زنده یاد بحری , حدود 1/5 تا 2 کیلو کمتر از آذر حزین بود )
اواخر تیر ماه 1355 کاروان پر امید ایران راهی مونترال است بکسورهای ایران علیرغم برخورداری از قرعه مناسب یک به یک در همان نخستین مبارزه شکست را پذیرا و از جدول مسابقات کنار میروند ... محمد آذر حزین نیز باید در نخستین گام بدیدار بکسور اطریشی فرانس دورفر برود که بسیار امیدوارانه به مونترال آمده بود اما آذر حزین بر خلاف سایرین پایداری تحسین بر انگیزی از خویش نشان میدهد دو بکسور طی سه راند مشت ها را بر هم میکوبند سالن غرق هیجان است راند اول برتری با حریف اطریشی , راند دوم آذر حزین بر حریف مسلط است در نهایت راند آخر تعیین کننده نهایی است که در پایان چهار داور از پنچ داور مسابقه رای به برتری قهرمان ایرانی , محمد آذر حزین , میدهند
* محمد آذر حزین فرزند شایسته ایران و انزلی در صحنه المپیک مونترال .... تصویر مرتبط با دیدار اول اوست که با پیروزی ارزشمند او بر حریف اطریشی ( فرانس دورفر ) به پایان رسید
این پیروزی در شرایطی بدست آمد که کلیه مشتزن های ما با شکست های بعضا درد ناک , برابر حریفانی نچندان صاحب نام , از گردونه مسابقات خارج شده بودند حالا تا همین جا محمد آذر حزین موفقترین مشتزن کاروان ایران در المپیک مونترال بشمار می آید ....
* نمایی دیگر از پیروزی ارزشمند محمد آذر حزین ( راست ) بر فرانس دورفر از اتریش - مرداد ماه 1355 المپیک مونترال
حریف بعدی تاژیا کاسار مشتزن سرشناس کشور یوگوسلاوی است .. او از امید های کسب طلای المپیک است و با تمام قوا آمده تا تنها مشتزن باقی مانده ایران را شکست دهد نام حریف و صحنه بزرگ مسابقات المپیک تمام ذهن و فکر آذر حزین را اشغال نموده هر چند که او خوب می داند هیچ از مشتزن یوگوسلاو کم ندارد اما آنچه که در میادینی به بزرگی المپیک تعیین کننده است تنها شایستگی نیست ... تدارکات و وجود یک مربی آگاه و دلسوز ... که به علم روانشناسی آگاهی داشته باشد و ... و ...
محمد آذر حزین در حالی پای به رینگ میگذارد که قبل از آن ساعتها در تنهایی خویش در اردو بسر برده و هرگز انگونه که باید از نظر روحی تجهیز نمیگردد او تمام تلاشش را میکند اما حریف یوگوسلاوی با نتیجه 4 بر یک و دو اخظار از سوی داوران پیروز اعلام , تا تنها امید ایران نیز از جدول مسابقات کنار رود اما او در میدان المپیک دلاورانه مبارزه کرد ....
( توضیح : تاژیا کاسار - حریف دوم محمد آذر حزین - در پایان تورنمنت مدال نقره وزن 71 کیلوگرم المپیک را کسب میکند )
* قهرمان در مسابقات داخلی ..... اما ناموفق در صحنه بین المللی ....
با مرور نتایج محمد آذر حزین تا اینجا یک نکته بخوبی بچشم می اید او در مسابقات داخلی بسیار درخشان و گاهی فراتر از تصور کارشناسان ظاهر میشد اما بهنگام حضور در تورنمنت های بین المللی آنگونه که باید درخشان نیست .... استاد آذر حزین یکبار در مصاحبه خود با نشریه دنیای ورزش دلیل آن را چنین معرفی میکند :
هرگز ... براستی که هرگز مربی کاردانی را با خود بهمراه نداشته ام شما توجه کنید وقتی من در المپیک دو مبارزه میکنم و سه اخطار میگیرم این نقیصه گویای چیست ؟ .... این موضوع خود گویای ضعف مربیانم است که با من خوب کار نکرده و سطح تکنیکی مرا بالا نبرده اند مربی وقت تیم ملی چهار بار بلای مونترال را , بر سر من آورده است . چهار بار با وی به مسافرت خارجی رفته ام و چوب کم کاری که هیچ , بلکه ضربه توصیه های نادرستش را خوردم ... بهترین گواه آن نیز همین المپیک مونترال است روزی که قرار بود دومین بازی ام را انجام دهم , ساعت هفت صبح برای وزن کشی با او رفتم و سپس رفت و دیگر او را ندیدم تا ساعت هفت بعد از ظهر .... که من حدود ساعت هشت بازی داشتم آن هم در میدان المپیک و در حالیکه من تنها امید تیم ایران بودم ...
او بجای آنکه آن ساعتها را در کنارم باشد و نگذارد استرس و فکر زیاد , تمرکزم را از من بگیرد دنبال خرید خود در بازار مونترال رفت و ماندم یک دنیا فکر و خیال ساعتی قبل از مهم ترین مبارزه ورزشی دوران حرفه ای خویش... یادم هست که ساعت یک ظهر هر کاری کردم که قدری بخوابم و کمتر فکر کنم , نشد که نشد و تا ساعت 6 بعد از ظهر کلی کالری از دست دادم دیگر شب شده بود که دیدم مربی که می بایست در این شرایط سخت قبل از مسابقه یار و یاورم باشد ... شاد و خندان پس از حدود دوازده ساعت غیبت آمد گفت بریم سالن مسابقه !
با تمام این حرفها رفتم روی رینگ .... بچه های ما همه باخته بودند و رفته بودند پی غم و غصه شان و یا هم تفریح و خریدشان ....و حداقل کسی نبود که بمن بگوید پسر گاردت را بالا بگیر ..... یا با چپ هایت کارکن و یا راست بزن ..... و از همه ناگوارتر مربی ام که به اشتباه مرا راهنمایی میکرد یعنی بنوعی پیش بردن شاگرد بسوی شکست و سقوط
من داشتم با تمام این حرفها حریف را می پاییدم و با دانش خود مبارزه میکردم که ناگهان مربی فریاد زد روی چپش راست بزن و من که طبق عادت گوش بفرمان مربی خویش بودم همین کار را انجام دادم که مشتزن رقیب یک راست محکم زد به چانه ام و ......!
در تورنمنت شوروی هم عین همین وضع حادث شد و من با حریف روس میجنگیدم و باز هم توصیه های نادرست او که در نهایت حاصلی جز شکست برایم نداشت خلاصه هر چهار مسافرتی که با این مربی داشتم عینا همین شرایط گریبانم را گرفت ....
پس از این اظهار نظرها مبنی بر عدم صلاحیت مربی تیم ملی , مسئولان وقت فدراسیون تصمیم به تغییر کادر فنی تیم ملی میگیرند استاد محمود مساعدیان و غلامرضا کریمی بعنوان مربی تیم ایران برگزیده میشوند ..... در نخستین تورنمنت ( قهرمانی آسیا - جاکارتا اندونزی 1977 ) نتیجه شگفت آور است تیم هشت نفره ایران با مربیان جدید , با کسب چهار مدال طلا , دونقره و یک برنز پس از سالها و برای بار دوم , عنوان ارزشمند قهرمان تیمی آسیا را کسب میکند با این نتیجه حقانیت نظرات محمد آذرحزین بر همگان آشکار شد .
بهترین بکسور ایران ....
اسفند ماه 1355 نشریه دنیای ورزش در شماره 336 ( ویژه نامه نوروز 1356 ) محمد آذر حزین را بعنوان برترین بکسور سال 1355 ورزش ایران بر میگزیند پیروزی ارزشمند در المپیک و همچین درخشش در تورنمنت رومانی ( پیش از المپیک ) ونیز پیروزی های درخشان در دیدار های انتخابی برابر رقبای اصلی اش کریم کامیاب و علی بحری .... همه و همه دلالیل انتخاب او بعنوان مرد اول مشتزنی ایران از سوی نشریه قلمداد شد ....
محمد اذر حزین در این رده بندی بالاتر از فرشید انتقامی و منصور صادقی - دو بکسور ممتاز مشتزنی ایران ( نیمه دوم دهه 50 شمسی ) ایستاد .
* همدان مسابقات منطقه ای ( جام بزرگ دنیای ورزش 1356)
در این دوره مسابقات , محمد آذر حزین اگر چه در شرایط ایده آل نبود و بی آنکه در بندر انزلی بکس کافی کند اما بازهم پر فروغ ترین و مقتدرترین چهره مسابقات است او در این تورنمنت دشوارترین مبارزات را با قدرترین حریفان داشت ابتدا علی جمشیدی بکسور توانمند تیم ملی حریف اوست سه راند تماشایی سرانجام با پیروزی محمد اذر حزین به پایان میرسد
دومین حریف ملیپوش , همشهری اش کریم کامیاب است که انصافا با تمام وجود برابر آذر حزین می ایستد اما راند سوم آذر حزین بی امان کوبید تا حریف سختکوش در نهایت چاره ای جز قبول برتری آذر حزین نداشته باشد
آخرین حریف ملیپوش , زنده یاد علی بحری بکسور ممتاز ایران بود که در فینال رو در روی آذر حزین ایستاد و بسیار قدر تر از دو ملیپوش دیگر و در اوج آمادگی جسمی و روحی خویش .... چرا که بحری شب قبل توانسته بود زنده یاد شریف دلارام ( قهرمان بازیهای آسیایی تهران ) را شکست دهد اما تکنیک ناب کاپیتان نیز برایش چاره ساز نیست و در پایان سه راند تماشایی دست آذر حزین بعنوان فرد پیروز بالا میبرد نشریه دنیای ورزش حریفان او را در این تورنمنت به مثلث بولدوزها تشبیه میکند ....
* نگته قابل بحث مسابقات همدان پایداری آذر حزین در مبارزات بود آن چنان که گویی او در این دوره شکست ناپذیر جلوه میکرد .... تصویر رقابت او را با علی جمشیدی در مسابقات همدان را نشان میدهد محمد آذرحزین ( سمت راست ) ستاره این تورنمنت بود او در مصاحبه اعلام میکند که اگر در شرایط آرمانی بودم حریفانم را با اختلاف بیشتری شکست می دادم .
* فرزند شایسته ایران سرانجام بحق خویش میرسد ...
محمد آذر حزین قهرمان آسیا - جاکارتا 1977
مهر ماه 1356 دوازدهمین دوره قهرمانی آسیا بمیزبانی جاکارتا اندونزی برگذار و تیم ایران با مربیان جدید خود محمود مساعدیان و غلامرضا کریمی پای به یک میدان آسیایی میگذارد تا با قطرتهای سنتی قاره از جمله کره جنوبی - ژاپن - تایلند و حالا اندونزی (میزبان ) که با برگذاری مسابقات جام ریاست جمهوری اندونزی خود را به سطح اول مسابقات رسانیده , مصاف دهد بجز این چهار کشور , تیم پاکستان نیز با استخدام مربیان سرشناس روسی در جستجو مدال بود و .....
محمد اذر حزین باز هم نماینده وزن 71 کیلوگرم ایران است متاسفانه او ابتدا با یک قرعه بسیار سخت مواجه شد چرا که اولین حریفش , بزرگترین مدعی طلای 71 کیلوگرم است نماینده کره جنوبی بکسوری چالاک , تکنیکی و بسیار سخت کوش که چند ماه پیش مدال نقره تورنمنت جام پادشاهی تایلند را کسب نموده بود .... اما داستان چیز دیگری است چرا که محمد آذر حزین علاوه بر اینکه در اوج است اینبار یک کوچ خوب را نیز در کنار خویش دارد .... در پایان این مبارزه داغ و سراسر شور و هیجان , آنکه دستش بعنوان فرد پیروز بالا میرود قهرمان دوست داشتنی ایران , محمد آذر حزین است
* محمد آذر حزین فاتح مبارزه شب اول برابر قهرمان کره جنوبی ( قهرمانی اسیا جاکارتا اندونزی مهر ماه 1356 ) پیروزی در این دیدار که حکم یک فینال زودرس را داشت بسیار بسختی بدست آمد ....
Asian Amateur Boxing Championships 1977 Jakarta, Indonesia 71kg Mohammad Azar Hazin Won against South Korea
حریف شب دوم بکسور کشور عراق بود که او نیز بسیار امیدوارانه به اندونزی آمده بود و طبق گفته مربیان عراقی در سی دیدار قبلی خود حدود بیست مبارزه را با ناک اوت به پایان رسانیده بود همچنین بوکسور کشور عراق در شب اول با درخشش بسیار حریف هندی را شکست داده بود .... اما برتری آذر حزین بر او بوضوح اشکار است و در پایان راند سوم دست او به نشانه پیروزی بالا میرود تا به دیدار فینال با نماینده میزبان بیاندیشد ...
* یک پیروزی دیگر برای ایران و محمد آذر حزین در شب دوم اینبار برابر نماینده عراق ( قهرمانی آسیا - جاکارتا اندونزی مهر ماه 1356 )
Asian Amateur Boxing Championships 1977 Jakarta, Indonesia 71kg Mohammad Azar Hazin Won against Irag
فینال ....
حریف شب پایانی , مشتزن اندونزیایی بود که از شرایط میزبانی و جو حاکم بر سالن مسابقات نیز بهره میبرد آنچنانکه خود را پیشاپیش قهرمان مسابقات میخواند اما محمد اذر حزین اینبار فقط به طلای اسیا و جبران ناکامی مسابقات برون مرزی فکر میکرد او در هر سه راند بر صورت حریفش میکوبد تا هیچ شانسی را برایش باقی نگذارد ..... یک پیروزی شیرین با طعم طلای اسیا .... برای شش سال تلاش کوشش و بی وقفه و طی اردو های بسیار و انواع اقسام مشکلات که همواره مانعی بود برای رسیدن به آنچه که استحقاقش را داشت بدون تردید که او شایستگی ان را داشت که بسیار زودتر از جاکارتا به طلای آسیا دست یابد .
* فینال وزن 71 کیلوگرم و لبخند محمد آذر حزین ... دستان افراشته او خبر از کسب طلا میدهد .... 6 سال تلاش و انتظار , سرانجام نتیجه میدهد حالا فرزند انزلی قهرمان اسیاست .... ( قهرمانی آسیا - جاکارتا اندونزی مهر ماه 1356 )
Asian Amateur Boxing Championships 1977 Jakarta, Indonesia final 71kg Mohammad Azar Hazin Won against Indonesia
* مراسم توزیع مدال ... محمد آذر حزین بر بالای رفبع ترین سکوی بکس آسیا وزن 71 کیلوگرم ( قهرمانی اسیا - جاکارتا اندونزی - مهر ماه 1356 )
Asian Amateur Boxing Championships 1977 Jakarta, Indonesia 71 kg Mohammad Azar Hazin 71 kg weight champion
افتخارات محمد آذرحزین :
نایب قهرمان مسابقات ارتشهای ایران 1350
قهرمان ایران 1351
قهرمان انتخابی تیم ملی - تورنمنت شوروی 1352
قهرمان مسابقات انتخابی - بازیهای آسیایی تهران 1353
قهرمان مسابقات انتخابی تیم ملی - تورنمنت جام پادشاهی تایلند 1354
قهرمان مسابقات انتخابی تیم ملی - تورنمنت رومانی 1355
قهرمان مسابقات انتخابی تیم ملی - تورنمنت جام آرسی دی 1356
قهرمان مسابقات منطقه ای ایران - تورنمنت جام دنیای ورزش 1356
* گفتگویی صمیمی با محمد آذرحزین در باب مشتزنی و حوادث مرتبط با المپیک مونترال
روحیه .... روحیه ....بکس با سایر ورزشها تفاوت دارد
نتیجه با یک ضربه مشت تعیین میشود هر که اول بزند بازی را خواهد برد ...
* با درود بر شما استاد ارجمند محمد آذر حزین از اینکه بزرگوارانه وقت ارزشمندتان را در اختیار مجموعه تخت جمشید قرار داده اید بی نهایت سپاسگذارم .... تقاضا دارم در باب مسائل مرتبط با مشتزنی , بویژه حوادث مرتبط با المپیک مونترال و عدم نتیجه گیری مشتزنان پر امید ایران , قدری توضیح دهید ؟ آیا مشکل توان بچه های ایران بود.... یا تدارکات و یا دانش مربیان .... ؟
- روحیه ... روحیه ...در مورد روحیه برای ورزشگار شما میتوانید واژه نشاط را بکار ببرید در ورزشی که قرارداد , پول و امکانات مالی نیست ورزشکار مجبور نیست وارد صحنه شود اما کافیست با دوجمله اورا نشاط کرده که این خبر شادی اور انرژی اورا اتومات زیاد میکند و بر عکس خبرهای بد یا قبل از مسابقه تنها بودن نه حرفی نه دستی نه ماساژی اتومات بدن گرفتگی عضله میگیرد وررشکار وارد صحنه میشود کار میکند فن میزند اما بدن کشش ندارد فن ها زده مبشود اما سرعتش کم است بخاطر گرفتگی عضله ... روحیه بصورت عامیانه ورزشکارو قبل از مسابقه شیر کنند در مونترال اکثر مربیان و سرپرستان ورزشکاران را ول کرده در فروشگاه ها دنبال خرید بودند مخصوصا رشته خودم بوکس که روز مسابقه از ساعت هشت صبح بعداز وزنکشی تا ساعت شبشو نیم بعداز ظهر تنها بوده خود را تنهایی اماده بازی کردم . شما یک سوال کوچک از قهرمانی یا مربی سوال کنید که ورزشکار قبل از مسابقه چی احتیاج دارد.
جناب تاکید دارم که بکس رشته ای هست که با سایر ورزشها تفاوت دارد چرا که نتیجه تنها با یک ضربه مشت تعیین میشود هر کسی که اول بزند بازی را خواهد برد . روحیه بکسور با تمرین خوب و سپس حرفهای زیبای مربی .... بعنوان مثال همانند اینکه یک ایرانی هیچ وقت از بوکسور عرب نمی بازه و ...... اگر این حرفها قبل از مسابقه دو سه بار شنیده بشه در مقابل حریفان عربی نا خود آگاه یک انرژی مضاعف به بوکسور ایرانی میدهد .
* در باب مونترال و مسابقه هایتان بویژه دیدار دوم , شرایط را قدری شرح دهید ؟
- بر این موضوع هنوز هم تاکید دارم که من اگر روحیه خوب داشتم ان بازی دوم را نیز میبردم اغراق نمیکنم نزدیک به چهل سال از آن روزها میگذرد و چیزی هم تغییر نخواهد کرد اما من بازی را چهار بر یک و تنها با دو اخطار باختم در آن دیدار تمرکز و فکر حمله کردن از من سلب شده بود چرا که تمام اعضا بدنم گرفتگی داشت..
* شما عدم روحیه و فقدان یک مربی با انگیزه را دلیل شکست خود میدانید آیا این موضوع در مورد سایر بکسوران نیز صادق است ؟
این اعتقاد من است همه تیم با این مشکل مواجه بود ..... پرویز بادپا را مثال میزنم , نحوه بازی بادپا در المپیک مونترال , موجب ناک اوت او شد که معتقدم علتش همان کمبود روحیه بود که پرویز نیز با آن مواجع شد از آنجا که پرویز جایگزین بوکسور مصدوم شده در رومانی شد و این موضوع , مسئله بزرگی برای مربی ما بود آنچه که یک بکسور قبل از بازی احتیاج داشت گرفتن روحیه از مربی بود که پرویز هیچ وقت آن را در مونترال نگرفت .
مشکلات و کم توجهی از رومانی شروع شد .... .. از ابتدا قرار بر آن بود که آن پنج نفری که برای مسابقات رومانی انتخاب میشوند همانجا بمانند و در کنار تیم ملی رومانی تمرین نموده , سپس با آنها راهی مونترال شوند اما میسر نشد و چهار هفته مانده به المپیک مونترال به ایران بازگشتیم . در این چهار هفته پرویز بادپا نیز بما اضافه شد ..... در این مدت شادروان مربی تیم ملی و همچنین پطروس نازاربگیان تیم را رها کرده شب و روز دنبال کار بکسور مصدوم بودند تا ایشان را نیز بصورت تشویقی به مونترال بیاورند که درست دو روز قبل از پرواز کارش درست و در مونترال در یک هتل اسکان داده شد تا مسابقات را تماشا کند این هدیه ای بود از سوی فدراسیون برای فرشید ..... حالا ما در اردو کمد قفلدار برای نگهداری وسایل خود نداریم ....... یکهفته مانده به سفر از کیف پولم هزار تومان کم میشود که من سرقت را به فدراسیون اعلام میکنم جالب آنکه تا دو سه روز در فدراسیون حرف هزار تومانم بود که سرانجام گفتند من دروغ میگویم برای بوکسور مصدوم بیش از سیصد هزار تومان خرج میکنند که مسابقه تماشا کند اما موضوع هزار تومان من دروغ نسبت میدهند آنگاه درست ده روز بعد تقاضا دارند که من با این رفتارشان و بدون روحیه بازی ام را ببرم تا وضع آنها از نظر مالی خوب شود متاسفانه اینها حقایقی هستند که از دید مردم پنهان می ماند و بدون در نظر گرفتن شرایط , تنها از تلخی شکست گروه ایران صحبت میشود سایر اعضای کاروان نیز وضعیتی مشابه داشتند هوشنگ کارگر نژاد در وزنه برداری و نیز بچه های کشتی با آن شکست های ناباورانه و .... و ..... و .... .
بی توجهی از هر سو .....
* اما چرا در المپیک مربی ایده آل شما , بهمراهتان نبود و آیا تا کنون مربی تراز اولی داشته اید ؟
- مربی انزلی شادروان مظفر مسافری بودند بعداز مسابقات انتخابی اقای پطروس نازاربگیان ( نائب رئیس فدراسیون بوکس ) گفتند مربیان بکسوران شهرستانی میتوانند اردو بمانند با شاگردانشان کار کنند روز بعد شادروان مسافری آمد گفت من بجهت مشکلات و محدودیت های کاری نمیتوانم در اردوی تهران بمانم این نخستین شکست روحی برایم بود ارتباط ما بچه های انزلی با او بسیار صمیمی بود و هرگز نمیتوانستیم رابطه ای که با او داشتیم را با یک مربی دیگر بر قرار کنیم و تا با مربی مربی تهران به هماهنگی می رسیدیم مدتی طول میکشید ... .
در هنگام اعزام به المپیک نیز از سازمان ورزش انزلی و گیلان کسی بعنوان بدرقه ورزشکاران انزلی به فرودگاه نیامد اما بر خلاف ما در فرودگاه , ورزشکاران استانهای دیگر خیلی گل باران شدند ..... ما چهار انزلیچی عدم وجود مسئولان شهرمان را بسیار حس میکردیم.......
* چهار قهرمان ورزش ایران و انزلی عضو کاروان اعزامی به المپیک مونترال - بترتیب از راست : حیدر شنجانی ( قهرمان نامدار شنای ایران دردهه 40 و 50 شمسی و عضو تیم ملی واترپلو ) - غفور جهانی ( ستاره تیم ملی فوتبال و باشگاه ملوان ) - محمد آذرحزین ( قهرمان بوکس ایران و آسیا وزن 71 کیلوگرم ) و سلمان حسام ( قهرمان دوومیدانی و حائز مدال برنز بازیهای آسیایی تهران ) متاسفانه در روز اعزام , آنها به شایستگی بدرقه نشدند
بعد از مونترال شب هنگام بود که وارد انزلی شدم و روز بعدش رفتم داخل شهر ..... و اتفاقا اولین کسی را که دیدم مربی ام شادروان مظفر مسافری بود بعد از سلام و احوال پرسی بمن گفت این چه بازی بود که انجام دادی ... تو باید اینکارو میکردی ... ان شیوه را بر میگزیدی و ..... و .....
سرم را پایین انداختم سپس در جوابش گفتم : استاد من که اشتباه خود را نمی بینم اگر شما اردو بودید صدر در صد بدون اشتباه بازی ام را میبردم و از طرفی برای شما نیز مفید بود و .....
هرگز فراموش نخواهم کرد آنقدر احساس ناراحتی و پشیمانی کرد که فردایش از سمت خود در هیئت بکس انزلی استعفا داد
* یکبار اشاره فرمودید که شخصی از مقامات فدراسیون شب قبل از بازی شما در مونترال گفته بود فقط کافیه یک مدال بگیریم همه چیزمون روبراه میشه .... آیا این شخص آقای پطرس نازاربگیان بود ؟
- بله ایشان علاوه بر سمتی که در فدراسیون داشتند , مربی همه ملیپوشان در اردو بودند . من خود بیش از پنجاه درصد فن بوکس را از ایشان اموختم...در المپیک مونیخ با وجود مربی در اردو , خود اقای پطروس لباس تمرین میپوشید , بچه های ملیپوش مونیخی را تمرین میداد اما متاسفانه ایشان این کار را در اردو مونترال انجام نداد چرا که فکر میکرد مربی انجام میدهد به اعتقاد من این بزرگترین اشتباهش بود .....
مربی تیم ملی در مونترال که از چهار سال پیش شاگرد خود را برای این المپیک اماده میکرد اما متاسفانه شاگردش درست 6 هفته قبل از المپیک در رومانی ناکدان شد و عکسبرداری روز بعد خبر از تکان مغزی او داد ... سپس پزشکان دو ماه استراحت که المپیک مونترال نیز در همین دوران برگذار میشد را برایش تجویز کردند ... بعداز این بود که مربی تیم ملی دلسرد شد و با تیم انگونه که باید خوب کار نمیکرد و اکثرا بجای روحیه دادن , با بچه ها ی بیهوده مشاجره مینمود
هرگز قصد ندارم بیش از حد روی موضوعات تاکید کنم اما برخی واقعیتها را باید گفت در تورنمنت بازیهای آسیایی تهران 1974 و پس از آن المپیک مونترال 1976 شش ماه قبل از مسابقات در انتخابی هر دو تورنمنت , اول و سپس به اردو دعوت شدم از طرفی چون اقای پطروس نازاربگیان از برخورد و نزاع قومی در اردو های ملی با خبر بود گفتند هر بکسوری که در اردو حضور دارد مربی اش نیز بالا سرش باشد شادروان مسافری در هر دو اردو منو تنها گذارد تمام مربیان با شاگردانشان کار میکردند اما من تنهای تنها بودم که همین امر شروع افسردگی روحی ام در ورزش بود
خوب چاره نبود و ناگزیر از تحمل شرایط , اما من بکسوری بودم فن دزد ..... یعنی وقتی شاد و سرحال بودم و یا هنگام تمرین و طناب زدن تمام حواسم به مربیان دیگر بچه ها بود ..... انچه آنها میگفتند , قبل از شاگردانشان یاد میگرفتم. بعنوان مثال اگر هشت تا مربی در اردو حاضر بودند شاگردانشان هر کدام یک فن یاد میگرفتند و من با گوش فرا دادن به هر هشت مربی با شیوه های دیگر مبارزه آشنا میشدم از شاگردان مظفر مسافری که همدوره با من عضو تیم ملی شدند میتوانم به کریم صمدی , کریم کامیاب و سیروس صداقت کیش اشاره نمایم که صمدی و صداقت کیش بهمراه من همواره مثلث تمرینی بودیم و همواره در اردو ها با یکدیگر تمرین میکردیم .
* دو ستاره مشتزنی ایران , کریم صمدی و محمد آذر حزین - اردوی تیم ملی بکس ایران ( جاکارتا - اندونزی 1977 )
* آیا این موضوع صحت دارد که در موعد اعزام به المپیک مونترال بجهت عدم پیش بینی های لازم , کاروان ایران در آستانه لغو سفر قرار گرفته بود ؟
بله درست است بدیهی است که برای اعزام کاروان ایران احتیاج به یک هواپیما بود که میبایست از یک سال قبل برنامه ریزی مشد و با یک شرکت هواپیمایی هماهنگ و صندلی ها را رزرو میکردند ... اما این کار انجام نشد و چهار ماه مانده به پرواز با هر شرکتی که تماس برقرار گردید جواب منفی گرفتند ابتدا قرار شد که تیم به مونترال نرود اما چون تیمسار حجت از وجود هواپیمای ارتشی با خبر بود مدتی طول کشید تا بتواند از مسئولانش اجازه بگیرد تا ورزشکاران با هواپیمای ارتش اعزام شوند .
با سوار شدن بچه های ایران در هواپیمای ارتشی و مشاهده امکانات آن این سوال برایشان پیش آمد که چرا تیمساران چنین هواپمایی دارند ولی سازمان ورزش هواپیما ندارد که مدال اوران را اینور و انور ببرد؟؟؟ .... ورزشکاران با مشاهده این تفاوتها و تبعیض ها بسیار دل آزرده شدند .
* استاد آذر حزین شما در وزنی بکس میکردید که همواره هم بجهت تعداد شرکت کننده و هم از نظر تعداد ملیپوشان یکی از دشوارترین اوزان انتخابی محسوب میشد ... علی جمشیدی - زنده یاد بحری - کریم کامیاب و ....... بنظرتان در طی این سالها بهترین و کاملترین حریفتان چه کسی بود ؟
- شادروان علی بحری ..... او بکسور با هوش و بسیار با تکنیک بود با ایشان چهار بار بازی داشتم دو بازی اول را را باختم اما سومی و جهارمی را بردم . روحش شاد
* محمد اذر حزین در رقابت با زنده یاد علی بحری ( فروردین 1354 ) استاد او را بهترین حریف خویش در رینگ بوکس میداند . زنده یاد بحری کاپیتان تیم ملی مشتزنی در المپیک مونترال بود
* در آرشیو مجموعه بدنبال تصاویر جناب آذرحزین بودم که با کمال تعجب دیدم که میزان تعداد تصاویر او نسبت به سایر بکسور ها بسیار اندک است ... همچنین نشریه دنیای ورزش در آستانه اعزام تیم ایران به المپیک مونترال اقدام به چاپ رنگی تصاویر ملیپوشان مشتزنی نموده و در کمال تعجب تصویر پنج تن از شش ملیپوش را چاپ میکند و سپس تیتر میزند 5 دلاور رینگ از 6 مسافر مونرال ! سپس از او دلیل آنرا پرسیدم که آیا مسئله ما بین شما و نشریات وقت وجود داشته است ؟ یا این مسئله امری سهوی بوده است ؟ آیا خاطره از آن روزها دارد ؟
- جناب ..... خاطره که همش تلخ بود و شاید بخاطر شهرستانی بودنم .... بعنوان مثال در اردوی رومانی ( اردوی پیش از المپیک مونترال ) سیزده نفر بودیم که من خوب درخشیدم و نخستین فردی بودم که انتخاب شدم ..... دوم علی بحری , سوم پرویز بهمنی و چارم سعید بشیری و پنجم بهزاد قاعدی بعد ها پرویز بادپا که رومانی نیامده بود نیز به جمع ما پیوست ....اما به این عکس توجه کنید که بسیار در روحیه من اثر منفی گذاشت .
* تصویر مورد اشاره جناب محمد آذر حزین ..... پس مسافر ششم مونترال کجاست ؟
( صفخه 16 نشریه دنیای ورزش شماره 300 - مورخه شنبه 19 تیر ماه 1355 ) لازم بذکر است این شماره , صبح روز اعزام کاروان منتشر میشود .
- این شماره روزنامه دنیای ورزش دقیقا قبل از پرواز به مونترال منتشر شد نمی دانم چرا عکس منو همراه اینها نگذاشتند در ان سن وسال و ان شرایط خیلی ناراحتم کرد .
مسئله همین یکبار نبود .... یکهفته قبل از اندونزی نیز , عکاس نشریه برای تهیه عکس به امجدیه میاید در عکس جمعی من نیز هستم سپس شروع به گرفتن عکس های تکی میکند ار همه عکس میگیرند جز من , بعداز سفر که طلا گرفتم میخواستند عکس مرا چاپ کنند منتها عکسی نداشتند به ناچارعکس سه سال پیش مرا که گوشم شکسته بود , گذاشتند .....یادمه که آن روز عکاس فقط یک حلقه فیلم از پرویز بادپا ( مثل مدل لباس ) عکس گرفت .
* چه خوب که اینگونه مسائل را باز مبفرمایید ... مسئول بخش مشتزنی در نشریه دنیای ورزش می بایست زنده یاد حسین جباری بوده باشد آیا بنظرتان ایشان مشکلی با شما داشتند ؟
- درسته .... خدا بیامرز حسین جباری بود ولی من با ایشان اختلافی نداشتم
* جناب آذر حزین قدری از مهاجرت و شرایط امروزتان برایمان بگویید ؟
- مهاجرت بسیار مشکل است خرداد ماه 1357 به سوئد آمدم سپس تا دو سال بوکس را ادامه دادم اما بجهت مشکلات زیاد موفق نبودم علت آن نداشدن اقامت و سپس بیماری که منجر به عمل زخم معده شد زیاد پیشرفت نداشتم و نهایتا کناره گرفتم متاهل و دارای پسری هستم که کلاس یازدهم را تمام نموده و سال آینده دوازده را میخواند.. پسرم در دبیرستان تکنیکی ( volvo ) تحصیل و همانجا نیز همزمان تمرین فوتبال میکند .
* استاد ارجمند محمد آذر حزین بار دیگر از اینکه وقتتان را در اختیار مجموعه تخت جمشید قرار دادید سپاسگذارم و آرزومند بهترینها برای شما و خانواده ارجمندتان .
- باسپاس فراوان از شما و مجموعه جام تخت جمشید که به تاریخ ورزش و مسائل مرتبط با پیشکسوتان میپردازید .
م . گیلفر- مرداد 1394
گالری تصاویر محمد آذر حزین
* محمد آذر حزین و غفور جهانی دو ستاره تیم ملی در مونترال - مشتزنی و فوتبال ...... (مرداد ماه 1355 )
* تیم ملی مشتزنی ایران ....
* تیم ملی مشتزنی ایران - المپیک مونترال - بترتیب از راست : بهزاد قائدی - زنده یاد علی بحری - سرهنگ مهدی هویت دوست ( قهرمان اسبق تیم ملی مشتزنی ) - سعید بشیری - پرویز بهمنی و محمد آذر حزین ( مرداد ماه 1355 )
* نمایی زیبا از آخرین حضور محمد آذر حزین - تورنمنت کمربند طلایی رومانی 1978 ) توانایی استاد بخوبی در این تصویر نمایان است ... نکته قابل ذکر دیگر آنکه عکاس این تصویر زیبا بوکسور ممتاز تاریخ مشتزنی , ماسیس هامبارسومیان هستند .