بزرگداشت آموزگار اخلاق , استاد منصور امیر آصفی عزیز - ۱۵ اسفند ۱۳۹۸
=====================
استاد فقید منصور امیر آصفی عزیز , قوتبال را از تیم ستاره شرق آغاز نمود و سپس به باشگاه خاطره انگیز و بیادماندنی " کیان " پیوست . با کناره گیری مربی کیان , زنده یاد صدری میر عمادی همزمان با بازیگری هدایت تیم فوتبال کیان را نیز بر عهده گرفت و پس از یک دوره ی یازده ساله , در شرایطی که بازیکنان شاخصی را به فوتبال ایران معرفی کرد , کفشهایش را آویخت ...
استاد منصور امیر آصفی از سال ۱۳۳۸ تا سال ۱۳۴۴ عضو تیم ملی بود که مهمترین بخش آن , صعود و حضور در رقابتهای المپیک ۱۹۶۴ توکیو می باشد در طی سالهای ۱۳۴۰ الی ۱۳۴۶ منصور امیر آصفی یکی از پنج چهره ی بزرک و شاخص فوتبال باشگاهی ایران بود و مورد احترام فراوان جامعه و مطبوعات ....
استاد سرانجام در سال ۱۳۴۴ و در شرایطی که همچنان در اوج بود , بصورت ناگهانی و خود خواسته از فوتبال ملی کناره گرفت و جایش را به جوانان سپرد . آنگاه برای یک دوره ۲۰ ساله در قامت مربی باشگاهی به فوتبال ایران خدمت کرد و در این بین یکی دو یار نیز بسیار کوتاه , سرپرست هیات فوتبال تهران شد . استاد انگاه که شرایط را برای خدمت مساعد نیافت از فضای فوتبال فاصله گرفت و تنها در هنگامه ی حضور تیم ملی در جام جهانی ۱۹۹۸ بود که مدیریت کمیته ی ۳ نفره تیم ملی را پذیرفت ....
روزی که خدمت استاد حسن حبیبی رسیدیم , سخن از منصور خان امیر آصفی شد و حسن آقا گفت : آن روز که آمدند تا مربی تیم ملی شوم , گفتم چرا پیش من آمدید از من بهتر وجود دارد . پرسیدند چه کسی ؟ گفتم : امیر آصف ... بروید پیش منصور امیر آصفی , تیم را به او بسپارید و مطمئن باشید که بهتر از من آن را آماده و هدایت میکند .
* کیان منصور امیر آصفی ( پاییز ۱۳۴۱ ) - رنگین شده گروه گرافیک جام تخت جمشید . از راست :
ایستاده : ؟ - امیر حاج رضایی - بهزاد حزین - مقدم - ؟ - ؟ - حسن فارسی - محمود قمری
نشسته : ؟ - پرویز قلیچ خانی - ؟ - ناصر پور ستوده - ؟ - منوچهر صادقی - منصور امیر آصفی ( مربی و کاپیتان )
======================
============================
* گزیده ای از مقاله ی ماهنامه دنیای فوتبال
===========================
کی ؟ امیر آصفی ؟ نمیشناسم . ورزشکار بوده ؟
ممکن است خیلی ها بگویند پهلوان زنده را عشق است ... روزگار ستاره های میلیاردی است و زمانه بنز و بی ام و حرف زدن از توپ پارچه ای و گیوه و پیراهن بدون شماره مال قصه هاست . خاطره آدم های از نفس افتاده ای که روی نیمکت های سیمانی پارکها مینشینند به دود کردن خاطرات قدیمی زمین های خاکی لاله زار , ماشین دودی , شاهین و ...
منصور امیر آصفی اسفند ۱۳۸۸ فوت شد ..... پیکرش را دفن کردند اما نمرده است . نامش همچنان زنده است . هر وقت و هر کجا کسی نامی از پرویز قلیچ خانی , علی پروین , جانملکی , امین بخش , ظلی , حاج رضایی , قاسم پناهگر , هادی نراقی , مایلی کهن و ........ بیاورد , باید بگوید که جملگی شاگرد منصور خان بودند . منصور امیر آصفی .
کاپیتان تیم ملی , گویی زاده شده بود تا از جیبش ستاره بریزد وسط زمینهای فوتبال . نسلی که امیر آصفی را پدر معنوی خودشان میدانند . در مدیریت فوتبال اما , انگار جا برای او تنگ بود . مهمترین پستی که به امیر آصفی تعلق گرفت مدیریت کمیته سه نفره تیم ملی در آستانه ی جام جهانی ۱۹۹۸ بود که آن نیز بیش از ۳ ماه دوام نیاورد ...... رنجیده خاطر بود اما گلایه نمیکرد ...
یک ماه پیش از آنکه چشم از دنیا فرو بندد در گفتگویی با روزنامه ی جام جم گفت : فوتبال ورزش مشکلی است که برای موفقیت در آن به کار اصولی و همه جانبه نیاز است . در عین حال نباید برد را تنها دستاورد این ورزش بدانیم ...
ماه نامه ی دنیای فوتبال - اردیبهشت ۱۳۹۳
=========
* تیم ملی ایران انتخابی المپیک ۱۹۶۴ - امجدیه ۱۷ خرداد ۱۳۴۳ - شایسته از راست :
ایستاده : حسن حبیبی , محراب شاهرخی , نادر لطیفی , مصطفی عرب , محمد رنجبر ( کاپیتان ) و منصور امیر آصفی
نشسته : حمید برمکی , حمید شیرزادگان , عزیز اصلی , همایون بهزادی و جلال طالبی
=========================