تبلیغات
مت بازبی
- توضیحات
- نمایش از دوشنبه, 28 بهمن 1398 10:09
- نوشته شده توسط Super User
- دسته: Joomla 2.5
- بازدید: 49974
* سر " مت بازبی " ناجی بزرگ یونایتد ........... اولدترافورد - اردیبهشت ۱۳۴۷
========================
موجودیت منچستر یونایتد و آنچه که آنها را با تار و پود دوستداران فوتبال پیوند داده , تنها از آن رو نیست که آنها بارها و بارها فاتح لیگ قهرمانان و لیگ برتر , جام حذفی .... بوده اند و از این رو کلکسیون افتخاراتشان مملو از جامهای زرین است بلکه , فلسفه ای فرای آن وجود دارد که انها را باشگاهی افسانه ای و شاید دست نیافتنی میسازد .. افسانه ای که بی تردید عالیجناب مت بازبی فرد نخست آن است .
یونایتد ها طی یک قرن اخیر , بارها با حوادث و دگرگونی های بزرگ و متعدد روبرو شدند اما هر بار , بنوعی بسلامت از ان عبور کردند و این است که انها را فراتر از رقبایشان , باشگاهی با ارزشهای والا و معنوی میسازد آنگونه که در قلب میلیونها هوادار جای میگیرند .
در پایان جنگ جهانی دوم از منچستر یونایتد جز نامی پر افتخار و خاطراتی که از سال ۱۹۰۸ به بعد آغاز شده بود , چیزی بر جای نمانده بود . چرا که شعله های آن جنگ خانمان برانداز , مقر حکومت این باشگاه " ورزشگاه اولدترافورد " را , با خاک یکسان کرده بود و انگاه که خرمن آتش دود و باروت فرو نشست , بار دیگر همه چیز می بایست از صفر آغاز می شد .
همان روزها , یک چهره ی استثنایی در تاریخ باشگاه ظهور میکند . ملیپوش سابق اسکاتلند که پیش از آن , سیزده سال برای دو باشگاه منچستر سیتی و لیورپول توپ زده ... . او جوانهای دوستدار اولدترافورد را دعوت کرد تا دست به دست یکدیگر نهند و بر خرابه هایش , قصری با شکوه بنا نمایند که نمایانگر افتخارات دیرین باشد . این جوانها , که انها را بعد ها " بچه های بازبی - Busby Babes " نامیدند با تلاش و تعصبی وصف ناپذیر , بار دگر یونایتد را به قله ای رفیع فوتبال جزیره رساندند .
سخت کوشی و عشق به تجدید افتخار توانست , بار دیگر همه چیز را تجدید کند و اینگونه شد که درام نخستین پایان پذیرفت و یونایتد ها برای سه سال در فصلهای ۵۲ - ۵۱ , ۵۶ - ۵۵ , ۵۷ - ۵۶ حکومت شان را بر فوتبال جزیره جشن گرفتند و از همان روزها بود که مت باسبی را ناجی بزرگ اولترافورد نامیدند .
این شکوه و عظمت اما , بسرعت از دروازه های فوتبال انگلستان عبور کرد و در سطح رقابتهای بین المللی نیز پدیدار شد . بچه های بازبی با شادکامی و غرور تازه رنگ گرفته در دومین دوره مسابقات جام باشگاه های اروپا , بمرحله نیمه نهایی راه یافتند . اما بیش از این نتوانستند پیشروی کنند چرا که حریفشان , یک رئال مادرید افسانه ای بود که ان روزها قویترین تیم باشگاهی عالم بود ....
اما بیکباره طوفانی بس سهمگین , سد راه انها شد .... فاجعه روز ۷ فوریه ۱۹۵۸ رخ داد و یونایتد ها پس از مسابقه برابر ستاره سرخ بلگراد , شادمان از پیروزی در خانه حریف بار دیگر ورودشان را به نیمه نهایی جام باشگاه های اروپا جشن گرفتند ولی دریغ که فرودگاه مونیخ منزلگاه خونین بود و منچستر بار دیگر با چشمانی اشکبار بر گور آرزوهای پایمال شده اش گریست و زانو زد .
حادثه روی باند فرودگاه رخ داد و منجر شد که تعدادی از بهترین بچه های بازبی , هستی را ترک گویند و چنین شد که مجدد اندوهی بزرگ , بند بند اولدترافورد را فرا گرفت .... از این حادثه ی دلخراش اما سه تن جان سالم بدر بردند که خوشبختانه یکی از انها بازبی بزرگ بود .
بازبی و اولدترافورد اما , خم نشدند تا از درام دوم نیز به سلامت عبور کنند.... دلگرمی و حمایت دوستدارانشان , سبب شد تا آنها نسلی نو را پدید آورند که به همان سختکوشی و شایستگی پیشینیان باشند . و سرانجام اولدترافورد با گذشت ۵ سال , جانی دوباره یافت . یونایتد ها با شایستگی پس از پیروزی بر کاونتری , چلسی , ساوت همپتون ... به فینال FA کاپ صعود کردند ...
* مت بازبی شاد و پر غرور .... فینال FA کاپ (۱۹۶۳) منچستر یونایتد و لستر سیتی - ویمبلی ۴ خرداد ۱۳۴۲
================================
فتح FA کاپ با نتیجه ۳ بر ۱ , تنها اغاز راه افتخار یونایتد بود... چرا که آنها با فتح جام باشگاههای جزیره در فصلهای ۶۵ - ۱۹۶۴ و ۶۷ - ۱۹۶۶ برای یک روز بزرگ آماده شدند . افتخاری که تا ان روز هیچ باشگاه انگلیسی کسب نکرده بود . بنابر این نسل طلایی اولدترافورد شکل گرفت و هدف , فتح جام باشگاه های اروپا ترسیم شد ...
خرداد ماه ۱۳۴۷ , ورزشگاه ویمبلی پس جام جهانی ۶۶ , میزبان یک فینال بزرگ دیگر بود که در یکسوی اش یونایتدها بودند و در سوی دیگر آن بنفیکا ... آن روز بازبی و شاگردانش با نتیجه عجیب و دور از انتظار ۴ بر ۱, حریف صاحب نام را خرد کردند و شادمانه , سرود فتح و پیروزی را در فضای اسمان ویمبلی , طنین انداز نمودند . آنچه که بازبی و شاگردانش انجام دادند و انچه که حوادث و روزگار مقابل او و اولترافورد علم کرد سبب شد تا فتح انها سیمایی جاودانه و افسانه ای یابد همانی که رمز جاودانگی بزرگانی چون اوست . بازبی اما سرانجام در ۸۴ سالگی بدرود حیات گفت اما یادگارهایش تا همیشه با ماست . دو سال پس از درگذشت بازبی و بپاس قدردانی از او , تندیسی برنزی به فرم ایستاده از او ساخته شد و در قسمت بیرونی جایگاه شرقی نصب گردید تا مثل همیشه با سیمایی گشوده , بروی همگان لبخند بزند .
* تندیس برنزی و زیبای سر مت بازبی نمای بیرونی جایگاه شرقی اولدترافورد که در سال ۱۳۷۵ نصب گردید .
===============================