A+ R A-

تبلیغات

رجیران

مطالب

محراب شاهرخی و داریوش مصطفوی

محراب شاهرخی

* زنده یاد محراب شاهرخی و داریوش مصطفوی ...........                 امجدیه -  ۱۳۴۴

عکاس : استاد فقید حاج باقر زرافشان ( با سپاس فراوان از استاد علی کاوه )

========================

 

 در فوتبال دهه ۴۰ شمسی , همواره تقابل های زیبایی شکل می گرفت .... دفاع راست با گوش چپ , گوش راست با دفاع چپ , سنتر فوروارد با سنتر هافبک و ........... یکی از این تقابل های همواره زیبا , میان فوروارد تند و تیز تهرانجوان " داریوش مصطفوی " و مدافع توانا و کناره خط بازی کن دارایی و شاهین " زنده یاد محراب شاهرخی" بود .

 داریوش مصطفوی  با تکیه بر  فاکتور سرعت , میتوانست در شرایطی مساوی  از اغلب مدافعان ایران یک گام پیش باشد . در این میان اما مدافعان اغلب با چاشنی خشونت سد راهش بودند . در سوی دیگر اما محراب شاهرخی بود  , که شاید بتوان او را ورژن قدیمی  ابراهیم آشتیانی نامید . محراب بی تردید یکی از بهترین و نفوذی ترین بک های کناری فوتبال ایران بود که مربیان تیمهای مقابل , اغلب برای دور نگاهداشتن او وجلوگیری  از نفوذ هایش , بازیکنانی گریز پا چون داریوش مصطفوی را کنارش میگماردند تا اینگونه هم میل به تهاجم محراب را کاهش یابد و هم بتواند در هنگام نفوذهایش  از خلاء های احتمالی پشت سر وی بهره مند گردند .

 داریوش مصطفوی , مهاجم مورد علاقه استاد حسین فکری بود ....  آنگونه که حتی یکبار استاد او را با مهاجم بزرگ فوتبال جهان ,  دی استفانو افسانه ای , قیاس کرده بود اما در اردیبهشت ماه ۱۳۴۶ و در هفته دوم رقابتهای جام باشگاه های تهران , انجا که دارایی با ۴ گل تهرانجوان را گلباران کرد ,  محراب بعبارتی , نفس مصطفوی را گرفت ... اما این برد شیرین , همیشگی نبود . 

  در سال ۱۳۴۴ و در مسابقه درون تیمی جهت اماده سازی تیم ملی , داریوش مصطفوی انقدر خوب و روان از حریف همیشگی , عبور میکرد که محراب  تا مرز خط خوردن از  تیم ملی پیش رفت . این رقابت پا یا پای تا سال ۱۳۴۷ " تا هنگامه ی لغو پروانه باشگاه تهرانجوان " ادامه یافت و سپس با ظهور ابراهیم آشتیانی و انتقال محراب به سمت چپ خط دفاع پرسپولیس , بطور کلی خاتمه یافت . آنها حتی یکی دو فصل را در سالهای ۵۰ - ۱۳۴۹ به اتفاق در پرسپولیس گذراندند....  بهر روی اما , علاقمندان سالهای دور فوتبال ایران , هیچگاه تقابلها زیبا , پر هیجان و همواره تماشایی محراب شاهرخی و داریوش مصطفوی را , فراموش نمیکنند .